Η αγάπη, ένα θέμα ορισμού

Η αγάπη δεν μπορεί να αιχμαλωτιστεί, ούτε να δεθεί σ' έναν πάσσαλο. Η αγάπη πάντα γλιστρά μέσα από τις αλυσίδες. Αν η αγάπη θέλει ν' ακολουθήσει μια άλλη πορεία, τίποτα δεν τη σταματά· κι όλες οι φυλακές, όλοι οι δεσμοφύλακες, όλες οι αλυσίδες και τα δεσμά του κόσμου, δεν είναι αρκετά για να την κρατήσουν φυλακισμένη, ούτε ένα δευτερόλεπτο.
        Αν κάποιο ανθρώπινο πλάσμα πάψει να θέλει να ωριμάζει μέσα στην αγάπη μ' ένα άλλο πλάσμα, ο άλλος μπορεί να παίξει πολλούς ρόλους για να τον κρατήσει.Μπορεί να φτάσει ως τη χυδαιότητα και τις απειλές· μπορεί να γίνει γενναιόδωρος και να του προσφέρει δώρα· μπορεί να γίνει θύμα για να νιώθει ο άλλος ενοχή· μπορεί να προκαλέσει κάποιες τεχνητές καταστάσεις για να τον παραπλανήσει να μείνει, ή μπορεί ακόμη και ν' αλλάξει τον ίδιο του τον «εαυτό» για ν' ανταποκριθεί στις ανάγκες του άλλου· Αλλά ό,τι απ' όλα αυτά κι αν κάνει, η αγάπη του άλλου έχει φύγει και το μόνο που θα δεχτεί για όλες αυτές τις ενέργειές του θα είναι ένα άδειο σώμα, κενό αγάπης, - ένα νεκρό σώμα. Έτσι, το τίμημα για τις προσπάθειές του θα είναι σ' όλη την υπόλοιπη ζωή του να κρατιέται απελπισμένα και να προσφέρει την αγάπη του σ' ένα δίχως ζωή, δίχως αγάπη ανθρώπινο σχήμα. Αυτό, αν και φαίνεται εξοργιστικό, αποτελεί κοινή πρακτική, που συχνά την εφαρμόζουμε αποζητώντας σιγουριά, φήμη, ή περιουσία. Η δυναμική αυτή γίνεται ακόμη πιο χοντροκομμένη, όταν κάποιος νομίζει πως μια τέτοια απονεκρωμένη σχέση στερεί όλες τις πιθανότητες από το άλλο πρόσωπο να συνεχίσει την ωρίμανσή του μέσα στην αγάπη. Η αγάπη έχει πάντα ανοικτή την αγκαλιά της. Με ανοικτή την αγκαλιά επιτρέπεις στην αγάπη να' ρθει και να φύγει όποτε θέλει, ελεύθερα, γιατί έτσι κι αλλιώς θα το κάνει αυτό. Αν κλείσεις την αγκαλιά σου γύρω από την αγάπη θ' ανακαλύψεις ότι σου έμεινε ν' αγκαλιάζεις μόνο τον εαυτό σου.


                                                                                                        

-Λεο Μπουσκάλια-
"Η αγάπη"