Η αγάπη είναι το μόνο πράγμα που δεν έχει αιτία, που είναι ελεύθερο.
Είναι ομορφιά, είναι επιδεξιότητα, είναι τέχνη.
Χωρίς αγάπη δεν υπάρχει τέχνη.
Οταν ο καλλιτέχνης παίζει όμορφα δεν υπάρχει εγώ.
Υπάρχει αγάπη και ομορφιά και αυτό είναι τέχνη.
Είναι επιδεξιότητα στη δράση ,
και επιδεξιότητα στη δράση σημαίνει απουσία του εγώ.
Η τέχνη είναι απουσία του "εγώ".
Οταν όμως παραμελείτε ολόκληρο το χώρο της ζωής και ενδιαφέρεστε μόνο για ένα μικρό μέρος,
- όσο και άν το εγώ μπορεί τότε ν'απουσιάζει-
εξακολουθείτε να ζείτε αδέξια και επομένως δεν είστε καλλιτέχνης της ζωής.
Η απουσία του "εγώ" στη ζωή είναι αγάπη και ομορφιά που δημιουργεί τη δική της επιδεξιότητα.
Αυτή είναι η μεγαλύτερη τέχνη: να ζείτε επιδέξια σ'ολόκληρο το χώρο της ζωής.
Jiddu Krishnamurti
