Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2011

Κάτι θεματικές Πέμπτες..

   Νοσταλγώ εκείνες τις Θεματικές Πέμπτες σπίτι της..
Κάναμε παρέα και τρώγαμε Γοριλάκια..
   Νοσταλγώ Τα απίστευτα απογεύματα που το κουδούνι "Τύρναβος"
χτυπούσε συνέχεια από φίλους διψασμένους για συντροφιά και διασκέδαση.
Η πόρτα άνοιγε με μια μικρή δικαιολογημένη καθυστέρηση και τότε,
καθώς έπαιρνες μέρος στην παρέα η κούραση της εβδομάδας σε αποχαιρετούσε
και καλωσορίζατε όλοι μαζί την φαντασία, την δημιουργία και την χαρά.
Εκείνες οι κρύες Πέμπτες θα είναι αξέχαστες.
Καλύτερες απ' όλες.
   Άλλοτε κάνοντας πικ νικ στο σαλόνι
ακούγοντας τα ρυάκια και τα πουλιά από ένα παλιό κασετόφωνο.
Τσούγκριζες κόκκινα αβγά σαν κοριτσάκι από το μικρό σπίτι στο λιβάδι,
με τις μακριές σου κοτσίδες, τα ροζ μάγουλα και τις φακίδες ενώ
έπαιζες σι-μαριό περιτριγυρισμένος από λουλούδια του αγρού..
Αχ λουλούδια του αγρού..μόλις τα είχες κόψει από μία αλάνα στον Εύοσμο.
Δεν ήταν πολλά λουλούδια.Μόνο δύο είδη.Παπαρούνες και ζόμπι.
   Άλλοτε πάλι ανοίγωντας την πόρτα σε ντελιβεράδες κάνοντας
κάθε φορά και έναν καινούριο ρόλο.
Ντυνόσουν στα κόκκινα με κόκκινο κραγιόν και κόκκινο φωτάκι.
Στεκόσουν στο χολ με ένα πρόχειρο τραπεζάκι της στιγμής
με το σουπλά και τα κεράκια σου.
Δεν σηκωνόσουν να πληρώσεις γιατί ήξερες ότι θα δώσει τα χρήματα
ένα ξένο χέρι πίσω από την πόρτα.
Εκείνο το ίδιο που κρατούσε την άλλη φορά μια κούκλα κομμωτικής
με ρολά στα μαλλιά.
   Μια άλλη φορά που με ομαδική δουλειά παραλάβαμε το φαγητό
και με την ίδια ομαδική δουλειά δώσαμε από χέρι σε χέρι τα χρήματα.
   Θυμάμαι μία Πέμπτη ήταν το θέμα γυαλιά ηλίου και χρωματιστά ρούχα
και θα λάμβανε χώρα στο πράσινο δωμάτιο.
Μόνο που τελικά το πράσινο δωμάτιο έγινε χρωματιστό κ αυτό
κ έτσι φορούσες τα μαύρα γυαλιά και έπαιζες.
Αφού το παιχνίδι τελείωσε ακολούθησε ψηφοφορία στο δωμάτιο επικοινωνίας
παρέα με τον Μεγάλο Αδελφό και δήλωνες ποιος θέλεις να αποχωρήσει
αυτή τη βδομάδα με αιτιολόγηση όσο αναφορά την αποστολή που είχαμε.
    Μα η αγαπημένη μου Πέμπτη απ' όλες ήταν εκείνη
που ένας παπάς στην εκκλησία έχει φωνάξει κάποια κοριτσάκια
να τα κάνει μάθημα οικοκυρικής.Επίσης έχει βάλει
πολλούς υφασμάτινους πουά φαλλούς στον πουά τοίχο της εκκλησίας.
Καθώς λοιπόν τα έκανε μάθημα τα υπνώτιζε κιόλας επειδή ήταν ψυχασθενής.
Αφού τα υπνώτισε τα μετέφερε με νταλίκα και έσκαψε έναν τεράστιο λάκκο στον αέρα
επειδή ήταν και νεκροθάφτης και τα έβαλε όλα τα κοριτσάκια μέσα
σε στοιβάδες απανωτά.Έτσι τα κοριτσάκια πέθαναν από την πείνα.
Ο λόγος που ήθελε τα κοριτσάκια ο παπάς ήταν να τα πηδήξει ένα-ένα απανωτά.
Κανονικά όμως.Κανονικά Δεν ήταν τόσο ανώμαλος.
Αφού πήδηξε τα νεκρά μικρά κοριτσάκια ο παπάς, μπήκε η άλλη προσωπικότητα
μέσα του και κάλεσε την αστυνομία επειδή ήταν σχιζοφρενής.
Έρχεται η αστυνομία και βλέπει τα νεκρά μικρά βρασμένα κοριτσάκια
και του δίνει ποινή να σκοτωθεί σε ηλεκτρική καρέκλα.
Όλο αυτό όμως το είχε γράψει στη διαθήκη του ως τελευταία του επιθυμία.
   Οι Πέμπτες όμως δεν συνεχίστηκαν για πολύ.
Την θέση τους πήραν βόλτες στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.
Ήταν μαγευτικές μα σταμάτησαν..Δε ξέρει κανείς αν θα ξανάρθουν.
Μα όλες οι αναμνήσεις θα σε συνοδεύουν.Όλες αυτές οι παραπάνω.
Αν κάποια δεν την έζησες ήσουν Μπλιτζ και πίστεψε με, είναι απαίσιο να είσαι.